گھر شیشے دے ہون جے اپنے وی پتھر کدی گوانڈیاں دے مارئیے نہ
جے فیر آ جوے پتھر اودروں وی وین پا کے وال کھلارئیے نہ
لال ہنیری جدوں کدی چل پوے باہر بیٹھ کے زلفاں سنوارئیے نہ
تلک دُوجے دے متھے توں لاہ کے تے کدی اپنا حُسن نکھارئیے نہ
ایہہ تے کھیڈ اے اپنیاں عملاں دی نہ کوئی لے جانا نہ کوئی دھر جانا
کینوں پتہ اے اگلے جہان اندر کینے ڈُب جانا کینے تر جانا
ایہہ دنیا اے اک بہار میلہ اک آوندا رہوے دوجا جاندا رہوے
جیویں لیکھے نیں لیکھ کتاب اندر اک لاندا رہوے دوجا کھاندا رہوے
اس دھرتی نوں کی ایہہ فرق پیندا کہڑ ا ویہندا رہوے کہڑا گھاندا رہوے
رات چاننی دے پنڈوں باہر بہہ کے یار سُندا رہوے خالد گاندا رہوے
حوالہ: اس ڈھب سے، شریف خالد؛ صفحہ 152 ( ویکھو )
