ماہی وے پتناں تے مِل
کالی راتیں ٹِھلّھ ڈِٹھا ای، ہُن تاں چِٹے دن توں ٹِھلّھ
ماہی وے پتناں تے مِل
اَن وگّے دریا دے جھاکے، ریتڑ وِچ اساں گڈے تِل
ماہی وے پتناں تے مِل
جاں چُکن دا موسم پرتیا، چڑھی اسمانی کالی ہِل
ماہی وے پتناں تے مِل
چمڑی تے اُگ لہو چٹیندے، کہے سِنّے کنڈیالے کِل
ماہی وے پتناں تے مِل
حوالہ: ہیٹھ وگے دریا، مشتاق صوفی؛ سانجھ لاہور 2008؛ صفحہ 26 ( ویکھو )
