مُونہہ چُک چُک اسمانیں بولن بولیاں ہُو ہُو۔۔۔ ہروُ ہروُ
کیہ بنیاں تہانوں کچریو، کیوں رو رو مروُ مروُ
کجھ نہیں ہویا بابا اساں تے گاون پئے گاونے آں
ہلا بھلا فیر گاوو
کجھ چر مگروں گدڑ کُٹ کھادے تیرے نکے نکے کوکے فیر۔۔۔ ہُو ہُو۔۔ ہُو ہُو
جد پھٹ دُکھن تے پیڑ کھلون نہ دیوے
کُوکن اَن حد ول دی بانگ
اوئے دسدے کیوں نہیں کیہ ہویا جے؟
مائی گدڑی تڑف کے بولی
"میں دسنا ہاں"
وڈکا گدڑ سہج سبھا ہے
کوڑا ہوکے کُویا
میتھوں پُچھ نی امبڑیئے!
ایہناں بانکیاں دئیے
اسیں من جاندے ساں ہوئی نوں
ایہہ مندے نہیں
حوالہ: شاملاٹ، نسرین انجم بھٹی؛ صفحہ 14 ( ویکھو )
