کس دیس گھٹائیں مار کرن!
کیوں ویڑھے شاماں در آئیاں
اُڈ گئے کبوتر کھوہاں دے
جد خالی اکھیاں بھر آئیاں
ہریا ول مچی اندراں وِچ
کندھاں تے کائیاں چڑھ آئیاں
کلبوت تیار پئے تھیندے ہن
اساں دے آئے ہاں مُڑ سائیاں
ایہہ دُھپّاں چھاواں پی ڈیکھوں
ساکوں ننگے پنڈڑے کڈھ سائیاں
اساں پچھیاں تچھیاں سُن مٹھڑا
پھٹ سہیڑ تے لوناں اکھوائیاں
جت کھنڈ تے کھیر ملیندے ہائے
اوس چونکے کیڑیاں بُہوں آئیاں
حوالہ: اٹھے پہر تراہ، سانجھ لاہور؛ صفحہ 84 ( ویکھو )
