ਮਿਰਜ਼ਾ ਸਿਆਲਾਂ ਮੱਚ ਗਿਆ , ਰਣ ਸਾਹਿਬਾਨ ਦਾ ਚੋਰ
ਹੋਰਾਂ ਦੀ ਹੱਥੀਂ ਬਰਛਿਆਂ , ਮਿਰਜ਼ੇ ਦੀ ਤੀਰ ਕਮਾਨ
ਵੀਹਨੇ ਕਿੰਨੇ ਆਉਂਦਾ , ਮੇਰਾ ਮਿਰਜ਼ਾ ਸ਼ੇਰ ਜਵਾਨ
ਮਿਰਜ਼ਾ ਘਰ ਬੀਬੋ ਦੇ ਆ ਗਿਆ , ਚਰਖ਼ਾ ਦਿੰਦਾ ਠੇਰਾ
ਜੇ ਤੂੰ ਮਾਸੀ ਧਰਮ ਦੀ , ਸਾਹਿਬਾਨ ਨੂੰ ਲਿਆ ਕੇ ਮਿਲਾ
ਘਰ ਤੋਂ ਬੀਬੋ ਟੁਰ ਪਈ , ਲੈ ਕੇ ਮੁਹਰਾਂ ਚਾਰ
ਉਠੀਂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਸੁੱਤੀਏ , ਉੱਠ ਕੇ ਦਈਯਂ ਦੀਦਾਰ
ਚੀਰੇ ਵਾਲਾ ਛੋਕਰਾ , ਬੀਬੋ ਅੰਦਰ ਕੌਣ ਖੜ੍ਹਾ
ਮਿਰਜ਼ਾ ਫੁੱਲ ਗੁਲਾਬ ਦਾ , ਮੇਰੀ ਝੋਲ਼ੀ ਟੁੱਟ ਪਿਆ
ਨਾ ਫੜ ਬਾਹੀਆਂ ਘੁੱਟ ਕੇ , ਵੰਗਾਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਟੁੱਟ
ਕੱਲ੍ਹ ਚੀਰ ਚੜ੍ਹਾਈਆਂ , ਪਹਿਨ ਨਾ ਵੀਖਯਿਂ ਰੱਜ
ਭੈੜੀ ਗਲੀ ਕੱਠੀਆਂ , ਘਰ ਮੂਰਖ ਧੌਲੀ ਗਦ
ਖ਼ਬਰ ਨਾ ਹੋਵੇ ਖ਼ਾਨ ਸ਼ਮੀਰ ਨੂੰ , ਲਹੂ ਪੀਵੇਗਾ ਰੱਜ
ਲੈ ਚੱਲ ਦਾਨਾਂ ਬਾਦ ਨੂੰ , ਜੇ ਸਿਰ ਹੈਗੀ ਪੱਗ
ਤੈਨੂੰ ਮਾਰ ਗਵਾਉਣਗੇ , ਤੂੰ ਰੱਖ ਖਰਲਾਂ ਦੀ ਲੱਜ
ਅੱਗੋਂ ਮਿਰਜ਼ਾ ਬੋਲਿਆ , ਤੂੰ ਸੁਣ ਜਾਮ ਲੁਹਾਰ
ਕਿਆ ਸੱਤਾ ਕਿਆ ਜਾਗਦਾ , ਕੀ ਗਿਆ ਪਵਾਰ
ਮਜੂਰੀ ਲੈ ਲਈਂ ਆਪਣੀ , ਕਲੇੱ-ਏ-ਾਂ ਦੇਈਂ ਹਜ਼ਾਰ
ਜੇ ਤੂੰ ਭਾਈ ਧਰਮ ਦਾ , ਸਾਹਿਬਾਨ ਟੋਰੇਂ ਨਾਲ਼
ਮਿਰਜ਼ੇ ਕਲੇੱ-ਏ-ਾਂ ਗੱਡੀਆਂ , ਪੰਜ ਪੀਰ ਮਨਾ
ਪੌੜੀ ਪੌੜੀ ਜੱਟ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ , ਉਪਰ ਚੜ੍ਹਿਆ ਜਾ
ਉਪਰੋਂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਉਤਾਰ ਲਈ , ਪੇ ਗਈ ਛਣਕਾਰ
ਸਾਲੂ ਦਾ ਪੱਲਾ ਅਟਕਿਆ , ਰਿਤਿਕ ਬੱਕੀ ਨੂੰ ਫੇਰ
ਅੱਗੇ ਸਾਹਿਬਾਨ ਘਰ ਬਾਪ ਦਾ , ਲਾਦੂੰ ਸਾਲੂਵਾਂ ਦਾ ਠੀਰ
ਚੜ੍ਹੀ ਰਾਹ ਬੱਕੀ ਦੀ ਬੇਲ ਤੇ , ਸੁਖ ਮਿਰਜ਼ੇ ਦੀ ਲੋੜ
