ساقی دی محفل وچ راتیں کجھ سانویاں چوٹاں آیاں نیں
جاماں نے توبہ بھن چھڈی بھن چھڈیا توبہ جاماں نوں
میں روز محبت اوہدی دا، دل اپنے وچ چھپایا سی
اج شوخ پُنے وچ ہنجواں نے دس دِتا خاصاں عاماں نوں
میں اپنی وَستی وچ اُنجیں ، دن سارا فضل گزار دیاں
جس طرح مسافر ہوندے نیں کجھ اُکھڑے پکھڑے شاماں نوں
