سوہنیاں نوں ڈوبدے نہ عشقے نوں تاردے
پکے پیڈے گھڑے ساڈے آر دے نہ پار دے
ہیر آئی کھیڑیاں دے حصے وچ چھیکڑو
رانجھے رہے چھڑے مُڑے مجھیاں نوں چار دے
وت خوشبو ونجے ادھو نہ ولوہندری
پُھل پئے کنڈیاں تے چُنیاں کھلار دے
جھٹے وچ غزلاں دی رِیت تروڑ چھوڑئیے
پر سانوں غالباں دے مونہہ پئے مار دے
سون دِیاں جھڑیاں تے ڈھولنے دے چیتڑے
نِگھی نِگھی جُثے وچ پِیڑ پئے اُتار دے
اسیں اجے دھرتی تے ڈھاریاں نوں سِکدے
لوگ پئے چنّاں اُتے کندِھیاں اُسار دے
حوالہ: اپار، سانجھ؛ صفحہ 102 ( ویکھو )
