4
ث ثابتی نال کر بَچن بیٹھا،
دل کِھسدے گُرو نے ٹوریا اے
پُورن چلّیا رانی دے ڈھکّ ہو کے،
حکم گورو دا اوس نہ موڑیا اے
رانی سُندراں دلوں دلیل کر دی،
میں تاں ور پایا جیہڑا لوڑیا اے
قادریار میاں پُورن بھگت تائیں،
ہن گُرو تاں چائی وچھوڑیا اے
5
ج جدوں لے سندراں تُری پُورن،
کہندی اج چڑھی چِلے راج دے جی
خوشی وچ نہ میوندی وچ جامے،
بند ٹٹ گئے پشواج دے جی
اج ونج وہاجیا میں جیہڑا
ایسا ہور نہ کوئی وِہاجدے جی
قادریار جاں آپنے شہر وڑدی،
کم ویکھ غریب نواج دے جی
