نی سیّو، مینوں ڈھول ملے تاں جاپے
برہوں بلائے گھتّی تن اندر، میں آپے ہوئی آپے
بال پن میں کھیڈ گوایا، جوبن مان بیاپے
شوہ راون دی ریت نہ جانی، اس سنجے نرتاپے
عِشق وچھوڑے دی بالی ڈھانڈی، ہر دم مینوں تاپے
ہکس کہیں نہ داد نہ وتی اِس سنجے تر ناپے
سِکن دُور نہ تھیوے دِل توں، ویکھن نوں من تاپے
کہے حسین سہاگن سوای، جاں شوہ آپ سنجاپے
