ربا! موت ویلے میں کلّی
میں تاں اپنے دھیاناں وچ آں
روح وچ وجے ٹلی
خبرے کیسی واج اے اڑیا
ساری جندڑی ہلی
ساری دنیا انج پئی جاپے
جیویں مٹی دی ڈلی
کھیڑیاں توں میں بھجدی جاواں
لگدی اتوں میں جھلّی
ماپے کیدو کھیڑے چھڈ کے
ہیر رانجھے نال رلی
حوالہ: کافیاں (چونواں کلام)؛ شہزاد قیصر؛ سچیت (لاہور)؛ صفحہ 61