مائے نی اساں مہندی لائی
سڑن ہتھاں دیاں تلیاں
قسمت والیاں پار گئیاں
اساں رہیاں پتن تے کھلیاں
نہ ساڈے ہتھ رانجھن رہیا
نہ بابل والی گلیاں
مائے نی ساتھوں تیری خاطر
اُدھل جان نہ ہویا
کلا کلا چاء سِکاں دی
سیخ تے رہیا پرویا
جذبہ پاک جوانی ویلے
اندر پے کے مویا
مائے نی ساتھوں تیری خاطر
اُدھل جان نہ ہویا
مائے نی اساں چِلہ نہانا
پیٹوں پتھر جن کے
بُوٹے دی تھاں بُوٹا لگا
پُت حلالی بن کے
پتھر نال نکاح بدھا سی
توں روندی دا تن کے
مائے نی اساں چِلہ نہانا
پیٹوں پتھر جن کے
مائے نی اساں سُکھ ول بھجے
لذت درد نہ چکھی
سو سو عشر زکواتاں دِتیاں
سانبھ جوانی رکھی
موہ دا مُل شماروں باہر
موہراں دا مُل مکھی
مائے نی اساں سُکھ ول بھجے
لذت درد نہ چکھی
حوالہ: کوئی اندروں در کھڑکاوے، صفحہ 73 ( ویکھو )
