لُوں لُوں رانجھا رانجھا بولے انگ انگ پہرے کیدو دے
اُتوں کھیڑے ویکھ رہی آں اگے پچھے کیدو دے
چُوچک ، ملکی آخر اپنی دھی نوں جِھڑکن لگ پئے نیں
کِنا کو چر سہندے رہندے طعنے مہنے کیدو دے
میں وارث دی ہیر سلیٹی نالوں کوئی گھٹ تے نہیں
اوہو چالے اوہو حیلے قاضی دے تے کیدو دے
میرے مگروں سٹے سئیاں چُپ کیتے پرنی گئیاں
اکھاں میٹ کے ڈولی چڑھیاں آکھے لگ گئے کیدو دے
موجو جٹ دا پتر ہوکے چوری چُوری کھاہدی سُو
نہیں تے پلّے کیہ ہیگا سی لولے لنگے کیدو دے
کن پڑوا کے جوگی ہونا کتھوں دی وڈیائی اے؟
رانجھا سی تے گل منواندا سر تے چڑھ کے کیدو دے
حوالہ: شیشہ، طاہرہ سرا؛ سانجھ 2018؛ صفحہ 41 ( ویکھو )
