کیہڑا کیہڑا رونا روئیے

کیہڑا کیہڑا رونا روئیے، سارے روگ اَولّے نیں
بے درداں نے ساڈے گھر دے پرچھاویں وی مَلّے نیں

ایس دُنیا دی بِھیڑ دے اندر جَدمَیں سوچ وچاری اے
اِک دُوجے دے نیڑے وَسدے ٹاپو اُنج اکلّے نیں

جَھلّاجان کے چَھڈ نہ جاویں،گدُڑی ویکھیں ہَتھ نہ لاویں
لکّھ سیانے تیرے ورگے راہ تے پاۓجھلّے نیں

جَد دا درد لگایا ڈیرہ، چن ستارے امبر میرا
شُکر کراں مَیں لکھ لکھ واری دن خُشیاں دے ڈَھلّے نیں

قاصد ویکھاں، چِٹّھی ویکھاں، چنگا کِیتا میریاں لیکھاں
موت سرھانے آ کے بیٹھی، ہن سنیہڑے گھلّے نیں

چنگا ہُندا کُجھ نہ ہُندا، نہ اوہ ہُندے نہ مَیں ہُندا
جنہاں لئی ایہہ دُنیاچھڈی او ساہنوں چھڈّ چلّے نیں

اگ پرائی نہ پے سیکو، جھاتی مارو ،اندر ویکھو،
جو لگّی اے اک گھر واصؔف سارے اُس وچ بَلّے نیں