سُتیاں نوں بیدار کراں میں سوچ رہاں
کوشش پھر اک وار کراں میں سوچ رہاں
آپنے مگروں آون والے لوکاں لئی
رستے نوں ہموار کراں میں سوچ رہاں
بندیاں تے اعتبار کرن توں چنگا اے
سپاں تے اعتبار کراں میں سوچ رہاں
مر وی جاواں تے ایہ دنیاں یاد کرے
اوہ انہونی کار کراں میں سوچ رہاں
جِندڑی نوں تے نیڑے ہو کے ویکھ لیا
موت دا ہُن دیدار کراں میں سوچ رہاں
اکھاں جیہدی صُورت وی نہ تکنا چاہن
آغا اہنوں پیار کراں میں سوچ رہاں
حوالہ: فکراں کد توں وڈیاں نے