میں

جد چسکا چڑھیا ہون دا
میں چھڈیا آپنا دیس
مٹی دی بُکل مار لئی
میں لاہ کے نوری کھیس

میں چِلّا کٹیا ہون دا
دُکھ کتیا چرخا ڈاہ
مُونہہ موڑیا ڈاچی والڑے
میری ہو گئی ہوند کراہ
تاں عشق چنھاں وِچ رُڑھ گئی
میں کچے گھڑے دے نال

جد سِک دی اکھ نال ویکھیا
کر پنج دروازے بند
میرے ساہ وچ میرا راہ سی
میں ایویں ای کیتے پندھ
دل ویڑھا بنیا یار دا
جد ڈھا لئی میں دی کندھ

چل بُلھے نُوں جا دسیے
جِس آکھیا سی میں کون
ہر دل وچ میری پیڑ ہے
ہر ساہ وچ میرا ہون
میری مرضی میرا رب ہے
میرا ہوون میری چون
میں آپے موسی بنیا
تے آپے ہی فرعون
میں آپ ہی اپنا باسڑا
تے آپ ہی اپنا رون
میں فتوے لاواں آپ ہی

تے آپ کٹاواں دھون
میں نال اُنھاں دے جیوندا
جیہڑے اپنا آپا ڈھون
مِرا سونا میرا جاگنا
مِرا جاگن میرا سون
ساہ کنڈیاں ورگے ہو گئے
جد بیٹھا پُھل پرون
میں کَتاں تیرا برہڑا
جے تکلے تنداں چھوہن

کوئی حد ہے میرے جین دی
میں مریا آپنی چون
فیر موئے مُونہہ نال ہسیا
جد لوکی آئے رون
قبراں تے اوہناں نال سی
مٹی تے مٹی پون
ایہہ سورج چن ستارڑے
سبھ میری میں وِچ بھون

میں کلّا اپنی ہوند وچ
میرے ہوون لکھ کروڑ
میں گُم جاں آپنے آپ وِچ
تے رب نہ سکّے لوڑ