ਮੈਂ

ਜਦ ਚਸਕਾ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਣ ਦਾ
ਮੈਂ ਛੱਡਿਆ ਆਪਣਾ ਦੀਸਸ
ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਬੁੱਕਲ ਮਾਰ ਲਈ
ਮੈਂ ਲਾਹ ਕੇ ਨੂਰੀ ਖੇਸ

ਮੈਂ ਚਲਾ ਕੱਟਿਆ ਹੋਣ ਦਾ
ਦੁੱਖ ਕੱਤਿਆ ਚੜਿਖ਼ਆ ਡਾਹ
ਮੂੰਹ ਮੁੜਿਆ ਡਾਚੀ ਵਾਲੜੇ
ਮੇਰੀ ਹੋ ਗਈ ਹੋਂਦ ਕਰਾਹ
ਤਾਂ ਇਸ਼ਕ ਚਿੰਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਰੁੜ੍ਹ ਗਈ
ਮੈਂ ਕੱਚੇ ਘੜੇ ਦੇ ਨਾਲ਼

ਜਦ ਸਿਕ ਦੀ ਅੱਖ ਨਾਲ਼ ਵੇਖਿਆ
ਕਰ ਪੰਜ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਬੰਦ
ਮੇਰੇ ਸਾਹ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਰਾਹ ਸੀ
ਮੈਂ ਐਵੇਂ ਈ ਕੀਤੇ ਪੰਧ
ਦਿਲ ਵੇੜ੍ਹਾ ਬਣਿਆ ਯਾਰ ਦਾ
ਜਦ ਢਾ ਲਈ ਮੈਂ ਦੀ ਕੰਧ

ਚੱਲ ਬੁਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਜਾ ਦੱਸੀਏ
ਜਿਸ ਆਖਿਆ ਮੈਂ ਕੁੰਨਣ
ਹਰ ਦਿਲ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਪੇੜ ਹੈ
ਹਰ ਸਾਹ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਹੋਣ
ਮੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਮੇਰਾ ਰੱਬ ਹੈ
ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਮੇਰੀ ਚੋਣ
ਮੈਂ ਆਪੇ ਮੋਸੀ ਬਨਿਆ
ਤੇ ਆਪੇ ਹੀ ਓ ਨਨ
ਮੈਂ ਆਪ ਹੀ ਅਪਣਾ ਬਾਸੜਾ
ਤੇ ਆਪ ਅਪਣਾ ਰੋਨਿਨ
ਮੈਂ ਫ਼ਤਵੇ ਆਪ ਹੈਯ

ਤੇ ਆਪ ਕਟਾਵਾਂ ਧੌਂਣ
ਮੈਂ ਨਾਲ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਿਊਂਦਾ
ਜਿਹੜੇ ਅਪਣਾ ਢੋ ਨਨ
ਮੇਰਾ ਸੁਣਾ ਮੇਰਾ ਜਾਗਣਾ
ਮੇਰਾ ਜਾਗਣ ਮੇਰਾ ਸੌਣ
ਸਾਹ ਕੰਡਿਆਂ ਵਰਗੇ ਹੋ ਗਏ
ਜਦ ਬੈਠਾ ਫੁੱਲ ਪਰੋਣ
ਮੈਂ ਕੱਤਾਂ ਤੇਰਾ ਬਰਹੜਾ
ਜੇ ਤੱਕਲੇ ਤੰਦਾਂ ਛੋਹਣ

ਕੋਈ ਹੱਦ ਹੈ ਮੇਰੇ ਜੀਣ ਦੀ
ਮੈਂ ਮਰਿਆ ਆਪਣੀ ਚੁਣਨ
ਫ਼ਿਰ ਮੋਏ ਮੂੰਹ ਨਾਲ਼ ਹੱਸਿਆ
ਜਦ ਲੋਕੀ ਆਏ ਰੋਨਿਨ
ਕਬਰਾਂ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ਼ ਸੀ
ਮਿੱਟੀ ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਪੌਣ
ਇਹ ਸੂਰਜ ਚੰਨ ਸਿਤਾਰੇ
ਸਭ ਮੇਰੀ ਮੈਂ ਵਿਚ ਭੌਣ

ਮੈਂ ਕਲਾ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਵਿਚ
ਮੇਰੇ ਹੋਵਣ ਲੱਖ ਕਰੋੜ
ਮੈਂ ਗੁੰਮ ਜਾਂ ਆਪ ਵਿਚੋ
ਤੇ ਰੱਬ ਨਾ ਸਕੇ ਲੋੜ