رُکھی بہار

توں آویں تے تتریاں پر تولن
توں آویں تے کلیاں گُھنڈ کھولن

تیرے باجھوں بہار وی رُکھی لگے
مینوں ایہہ جگ سارا ای دُکھی لگے

تکدیاں نیں بلبلاں راہ تیرا
میرے ماہی وے ایدھر وی لا پھیرا

ساڈا دسو تاں کوئی وی قصور سانوں
ایہہ دُوری تاں نہیوں منظور سانوں

ساڈیاں گلاں اولڑیاں معاف کردے
وٹ متھے دے سوہنیا صاف کردے

ذرا زلفاں دا پلو تاں مُکھ توں ہٹا
کویں راتاں نوں چڑھدا اے چن تاں وکھا

اسیں بوڑھ دے پتیاں نوں نیواں کرکے
تینوں تکاں گے دل وچ ہو کے بھر کے