کجل وانگ سجا لے مینوں
اکھاں وچ وسا لے مینوں
تیرا جاپ حیاتی میری
دل دے تخت بٹھا لے مینوں
بھاویں چن اسماناں دا میں
اکھاں نال چُرا لے مینوں
جے کر تیرا جی کردا اے
بُلھے وانگ نچا لے مینوں
اپنے پیار دے ناویں لاکے
پھر منصور بنا لے مینوں
تیرا ہو کے ہر نا جاواں
آکے آپ جتا لے مینوں
نال بشارت ہستی میری
غم توں آپ بچا لے مینوں
حوالہ: عشق دا ورقہ پھول، گلشن ادب پبلی کیشنز لاہور؛ صفحہ 98 ( ویکھو )
