811
"سن نی ہیرے ! آکھ حقیقت ، کتنا کوڑ اکھائیں
کندھیں اتے کتنا دوڑیں ، آخر میں ڈھیہسائیں
ہووے بول سچاواں ہیرے ، سکدے روح ملائیں
کھاوو پیوو ، موجاں کریو ، آکھ کے تساں سنائیں
آکھ دمودر سنی سلیٹی ، جے مراں تاں کم تساہیں "
812
چوری ، گھیو گڑ ، شکر کھاندے ، موجاں مہر بنائے
راضی بوہت ، ہس بہن پلنگھ تے ہس ہس بچن سنائے
ہکا روح اتے دو جثے ، ڈاڈھے آن پھہائے
آکھ دمودر اٹھوہاری ، تاں مل کھیڑے آئے
813
علی ، نال زنانہ سبھو ، تاں باہر چل آیا
کیتے سد اچیرے لوکاں ، تاں سہتی سن پایا
سن کر سد ہوئی چمکایل، بابا باہر آیا
آکھ دمودر سکچے دوویں ، تاں سہتی بوہا لاہیا
814
"سن دھیے ! کوئی سے سنیہا ، سبھا کل ول ہوئی
اٹھے پہر ادائیں اکھیں ، کجھ فرق بھی نظر پیو ای؟
آکھ اساں نوں دھیرج ہووے ، اجے خاطر جمع نہ کوئی
آکھ دمودر سہتی سیانی ، اندر کیکن ہوئی "
815
"سن بابا ! کیہ تینوں آکھاں ، سہتی سخن سنائے
ککے کالے تے کوڈیالے ، لکھ سپاں دے آئے
جو آوے سو ای مڑ ونجے ، جوگی جی نہ لائے
سن بابا ! جوگی آکھے ، " کجھ فرق دکھائے"
816
بوہا مار پھر آئی اندر، آکھے دوہاں تائیں
" لگی اگ ، صحیح سر مینڈے ، کیکر آکھ بجھائیں
کھنڈے دھار وچوں کیوں جنساں ،ہیں سدھ پوندی ناہیں
کھاوو پیوو موج کرو ، مراں تاںکم اواہیں "
817
"لج اساڈی تیں گل سہتی ، اساں لوہ نہ تکیہ کوئی
جیوں جانیں تیوں رکھ اساڈی ، جیہا بول چیو ای
گلئییں ککھ اساڈے دشمن ، دوست اساں نہ کوئی
گل اساڈے تے ہتھ تینڈے ، ساڈا ہور نہ کوئی "
818
"سن وے چاکا ! چھاہ پیاکا ، تینوں مت نہ کائی
ہیر نہ تدھ پربت تے چاڑھی ، نہ تدھ سندھ لنگھائی
پھر پھر جھنگ سیالاں دے وچ ، سنجے بازی پائی
آکھ دمودر بھوندی ہیں تتی دے سر آئی"
819
"تھیوں نہ نابر ، صدقے کیتی ، اساں وہ نہ کوئی
پیو ماں توں اساڈا سہتی ، لجا توں گل ہوئی
آکھ دمودر جھردے جھکھدے ، اٹھوہاری ہوئی "
پاڑیا اساں ، سیا جیوں جانیں ، ساڈا ہورنہ کوئی
820
تھیا سد ، طاق کھڑکایا ،باقی رہیا نہ کوئی
مہری ، مرد اتے کل قصبہ ، پچھے رہیا نہ کوئی
سہتی آ کھولیا بوہا ، پچھن نوں سبھ ہوئی
"سہتی آکھ سیانی دھیے ! جے کجھ فرق ڈٹھو ای"
