171
جی دے بھے چلیا اٹھ دھیدو ، ویندا ہے چپ کیتی
جیہے آئے تیہے چلے ، ایہہ گل اساں جو کیتی
ٹکر نہ منگے ، وظیفے نہ چکھے ، لسی پا نہ پیتی
آپنا جھگا سمھاں مچھانی، پیا ہئی مسیتی
دے دعا متر ملن اسانوں ، اسیں چلے جیہناں دی نیتی
172
راہ چھوڑ اوجھڑ نوں تھیا ، مت کوئی پچھوں آوے
بھکھ تہایا ، نہ رہے رہایا ، بھکھا روندا جاوے
کدھی اتے تھیہہ دسیندی ، دوروں نظری آوے
آکھ دمودر ویکھے دھیدو رہاں ، جے ڈاڈھے بھاوے
173
وڑیا دستی، طمع پیٹ دے، کچھ ٹکڑا مونہہ پائیں
ویکھ سوانی سوال کیتو سو ، جے ہک پھوہڑی دیوائیں
اتوں ڈھٹھا ، زمیں پچھاڑیا ، مینڈا کتھاؤں ناہیں
کتے تے درویش نمانے ، عزت لہندے ناہیں
174
" توں بہو مینڈیاں اکھیں اتے ، چوکھنیے میں ونجائیں
بختاں باجھوں لہاں نہ ناٹھی ، تھیا کرم اساہیں
رتا پلنگھ ، سفیف نہالی ، دیوں گھت وچھائی"
چت سوانی ایہ کیتا ، میدہ کڈھ پکائیں
175
لگی آن سوانی یارو ، کھواون رانجھے تائیں
آیا خان سوکھسمم گھر ے دا، بولے ویکھدیاں ہی
"بختاں باجھوں لہاں نہ ناٹھی ، تھیا کرم اساہیں "
چیتا کرے سوانی ایہو، میدہ کڈھ پکائیں
176
وست پوشی مل دوہاں کیتی ، دھیدو بہوں سکھ پایا
مکھن میدہ تے ددھ ماجھا ، بیٹھ پلنگھ تے کھایا
بھلی طرح سیوں خدمت کیتی دور پیتا رج اگھایا
آکھ دمودر خدمت کر کر ، رتے پلنگھ سوایا
177
بھلا سہج سیوں سم کر اٹھیا ، ساؤآں سخن پچھایا
"کیہ ہے ذات ؟ کون کل وچوں ؟ پیو کیہڑا جس جایا
باجھوں قضیے وطن نہ تجیا ، خالی بھلیرے آیا
گل حقیقت ، آکھ اسانوں ، تیتھوں سخن پچھایا"
178
"جے کوئی اگا پچھا ہودم ، تاں تینوں آکھ سنائیں
نہ کوئی لوہ نہ تکیہ مینڈا ، کوئی کتھاؤں ناہیں
اتوں ڈھٹھا زمیں پچھاڑیا، مینڈا کوئی نہ سائیں
کیہڑا ماں پیو آکھاں تینوں ، نہ ڈٹھے سنے کتھائیں "
179
"جے توں رس گھراں تے آیا، تاں توں کہو میں تائیں
دیواں اٹھ تے گھوڑی خچر، دیواں مجھیں گا ئیں
دیواں کھوہ سلابے بنے ، دیواں کتی دلاہی
جے ہووم کائی بھین بھتیجی ، تاں اج دعا بنھائی"
180
تاں ہس سخن الایا دھیدو " ہمت بھلی ودھائی
رحمت تینوں ، آدر دتو ، اساں لوہ نہ کائی
دلوں بجانوں بھلی کیتو ای ، رحمت تینوں بھائی
زیارت کر آواں پیراں دی ، رہساں اتے جائی "
