701
"ਜੇ ਤੂੰ ਚੱਲੀਂ ਲੈ ਚੱਲ ਅਸਾਨੂੰ , ਬੇਲਾ ਖਾਵਣ ਆਇਆ
ਇਸ ਵੈਰਾਗ , ਅਸਾਂ ਜੀਵਨ ਮੁਸ਼ਕਿਲ , ਜਿਉਂ ਕੀ ਸੁੱਖ ਪਾਇਆ
ਨਾ ਤੂੰ ਧੀਦੋ ਨਾ ਹੀਰ ਅਸਾਂ ਥੇ , ਚੱਲ ਜਦੇ ਤੁਧ ਭਾਈਆ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਨਾ ਰਹਸਾਓਂ , ਕਿਆ ਥੀਆ ਜੇ ਤੁਧ ਵਲਾਿਆ"
702
"ਸਨ ਹੱਸੀ ! ਮੈਂ ਕੀਕਰ ਜਾਲੀਂ , ਬੇਲਾ ਮੈਨੂੰ ਖਾਂਦਾ
ਹੀਰੇ ਨਾਲ਼ ਮਨੀ ਰਲ਼ ਗਈ ਆ , ਇਸ ਬਣ ਮੈਂ ਕੀਕਣ ਰਹਿੰਦਾ
ਉਕਤ ਵਾਰ ਵਿਖਾ ਹਾਂ ਸਲੇਟੀ , ਮੇਰਾ ਜੀ ਸੋ ਚਾਹੁੰਦਾ
ਹੱਸੀ ਆਖ , ਮੈਂ ਡਿਠੇ ਬਾਝੋਂ , ਮੂਲ ਵੈਰਾਗ ਨਾ ਲਾਹੁੰਦਾ"
703
"ਚੱਲ ਚਲਾਏ ਉਇ ਸਾਨੂੰ ਨਾਲੇ , ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਨਾਹੀਂ
ਜਿਹੀ ਆਪਣੀ ਪੇੜ ਸੁੰਜਾਨੀ , ਸਾਡੀ ਭੀ ਜਾਣ ਤੋ ਆਈਂ
ਆਖ ਜੁਲਿਆਆਂ ਕੀਕਰ ਮੀਆਂ , ਤੋਂ ਤਾਂ ਰਹਿੰਦਾ ਨਾਹੀਂ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਰਹਿਣ ਔਖੇਰਾ, ਤੋਂ ਲੈ ਚੱਲ ਨਾਲ਼ ਅਸਾਹੀਂ "
704
ਜੇ ਰਾਂਝਾ ਵੇਖੇ ਹਨ ਨਾ ਮੂਲੇ , ਤਾਂ ਉਸ ਰਹਿਣ ਸੁਣਾਇਆ
ਨਾਲ਼ ਨਾ ਆਉਣ ਹੋਵੇ ਮੈਂਡੇ , ਕਿਸਮਤ ਪੀਲ ਚਲਾਇਆ
ਸਹੇਲੀਆਂ ਸਭਨਾਂ ਚੋਰੀ ਛਣਾ , ਰਾਂਝੇ ਕਾਨ ਮੰਗਾਇਆ
ਆਖ ਸੁਣਾ ਸਰੋਦ ਅਸਾਨੂੰ , ਹੱਸੀ ਇਉਂ ਦਿਸਾਇਆ
705
ਘਣ ਬੰਬੀਹਾ ਰਾਂਝੇ ਵਾਹਿਆ , ਕਿਹਾ ਰਾਗ ਉਠਾਇਆ
ਪਸੂ , ਪਰਿੰਦੇ ,ਸ਼ੀਂਹ ਤੇ ਚਿਤਰੇ , ਸਭ ਤਮਾਸ਼ੇ ਆਇਆ
ਗਈ ਆ ਸਿੱਧ , ਸਿਆਲੀਂ ਹੈਰਤ , ਜਣ ਕਹੀਂ ਸ਼ਰਾਬ ਪਵਾਇਆ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਰਾਂਝਾ ਅਤੇ ਵੇਲੇ , ਜੋਤੀ ਚਾੜ੍ਹ ਸਿਧਾਇਆ
706
ਸਹਿਤੀ ਦਾ ਗੁਰਾਂ "ਸੁਹਾਵਾ", ਧੀਦੋ ਤਿਥੇ ਆਇਆ
ਚੋਖੀ ਠੌਰ ਗਰਾਓਂ ਡਿਠੋਸ , ਮੁਲਖ ਬਹੁੰ ਖ਼ੁਸ਼ ਆਇਆ
ਅੱਗੇ ਸ਼ਹਿਰ ਖੇੜਿਆਂ ਦਾ ਤੁਰੇ ਕੋਹ , ਇਹੋ ਦਲ ਨੂੰ ਭਾਈਆ
ਨਹੀਂ ਜ਼ਰੂਰ , ਲਿਖੇ ਨਹੀਂ ਦੇਣੇ , ਕਰ ਮਸਲਤ ਧੂਆਂ ਪਾਇਆ
707
ਬੈਠਾ ਜਾ ਦਰਿਆ ਦੀ ਕਧੀ , ਤਿਥੇ ਆਸਣ ਲਾਇਆ
ਕਰ ਕਰ ਮਸਲਤ ਘਣ ਫਹੋੜੀ , ਧੋਈਂ ਕਾਰਨ ਧਾਇਆ
ਅੱਗੇ ਰਾਣੀ ਸਹਿਤੀ ਬੈਠੀ , ਤਿਸ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰੀ ਆਇਆ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਫ਼ਿਕਰ ਕਰੇਂਦੀ , ਸੂਰਜ ਧਰਤੀ ਆਇਆ
708
ਧੂਆਂ ਮੇਲ਼ ਬੁੱਧੂ ਈ ਜੋਗੀ , ਕਿਸ ਤੋਂ ਆਖ ਚੁਆਇਆ
ਸਹਿਤੀ ਆਖ ਹੈਰਾਨ ਥੀ ਆਈ, ਜਾਂ ਤਿਸ ਨਜ਼ਰੀ ਆਇਆ
ਆਈ ਚੱਲ ਚੋਅਉਣ ਧੂਆਂ , ਤਾਂ ਇਹ ਆਖ ਸੁਣਾਇਆ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਸਹਿਤੀ ਜੋਗੀ , ਤਾਂ ਮੂੰਹ ਮੱਥਾ ਲਾਇਆ
709
"ਕੱਤ ਵਿਹੂਣਾ ਜੋਗੀ ਹੋਇਆ?"ਤੇਥੋਂ ਸੁਖ਼ਨ ਪਛੀਨਦੀ
ਮੂੰਹ ਮਹਿਤਾਬ , ਅੱਖੀਂ ਬਲਣ ਮਸ਼ਾਲਾਂ , ਵਾਹ ਜਵਾਨੀ ਤੀਂ ਦੀ
ਜੀਂ ਕੁੰਡ ਦੇ ਸਿੱਧਾਯੋਂ ਬਾਹਰ , ਫਟਮ ਮਾਊਂ ਜਈਨਦੀ"
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਸਹਿਤੀ ਪਿੱਛੇ , ਦਸ ਜੋਗੀ ! ਸਦਕੇ ਵੀਨਦੀ
710
"ਉੱਤੋਂ ਝੜਿਆ , ਧਰਤ ਪਛਾੜਿਆ, ਮੇਰਾ ਕੋਈ , ਕਥਾਉਂ ਨਾਹੀਂ
ਨਾ ਕੋਈ ਲੋਹ , ਨਾ ਤਕੀਆ ਮੈਂਡਾ , ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਅਖਾਈਂ
ਦਰ ਦਰਵੇਸ਼ਾਂ ਮੰਗਣ ਮਾਲਈ ! ਕੋਈ ਇੱਜ਼ਤ ਦੇਵੇ ਨਾਹੀਂ
ਜੇ ਕੋਈ ਅੱਗਾ ਪਿੱਛਾ ਹੋਵਮ , ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਆਖ ਸੁਣਾਈਂ "
