771
ਤਾਂ ਸਲੇਟੀ ਉਠ ਖਲੋਤੀ , ਸਭਾ ਵਸਤੂ ਸਨਭੀਨਦੀ
ਕਿਥਾਈਂ ਬਚਕੇ , ਕਿਥਾਈਂ ਡੱਬੇ , ਕਥਾਉਂ ਮੰਜੇ ਵਛੀਨਦੀ
ਭਾਂਡੇ ਟਨਡਰ , ਲੀਫ਼ ਨਿਹਾਲੀ , ਬਹੁਤਾ ਸਾਜ ਕਰੇਂਦੀ
ਸਭਾ ਵਸਤ ਟਿਕਾਣੇ ਲਾਈ , ਨੈਹੀ ਆਪ ਦਬੀਂਦੀ
772
ਸਹਿਤੀ ਆ ਦਿਲਾਸਾ ਕੀਤਾ , ਆਪ ਪਛੀਰੇ ਆਈ
" ਜੇ ਆਖੀਂ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਦਿਵਾਊਂ , ਜੋ ਤੇਰੇ ਮਨ ਭਾਈ"
ਬਹੁਤ ਸੋ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਸਲੇਟੀ , ਵਸਣ ਅਤੇ ਆਈ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਤੱਤ ਦਿਨ ਮਿਲਦੀ , ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਤਾਈਂ ਵਧਾਈ
773
ਆਪੇ ਰਿੰਨ੍ਹੇ , ਆਪੇ ਗੁੰਨ੍ਹੇ , ਆਪੇ ਬੈਠ ਪਕੀਨਦੀ
ਹੱਸ ਰਸ ਫਿਰਦੀ ਵ ਵਿਹੜੇ ਦੇ , ਪੈਰ ਨਾ ਜ਼ਿਮੀਂ ਧਰੀਂਦੀ
ਪਾਣੀ ਬਿਨਾਂ ਤੁਰੇ ਸਲੇਟੀ ਪਾਸੀਂ ਖੰਭ ਲਈਨਦੀ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਆਪ ਪਕਾਏ , ਚੋਰੀ ਵੰਡ ਵੰਡ ਦਿੰਦੀ
774
ਜਾਂ ਦੋ ਤੁਰੇ ਦਿਉਂ ਐਵੇਂ ਗੁਜ਼ਰੇ , ਸਾਹਿਬ ਲਾ ਆਇਆ ਮਹਿੰਦੀ
ਅੱਗੇ ਬੈਠੀ ਹੀਰ ਸਲੇਟੀ , ਉਸ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਪਈਨਦੀ
ਉੱਠੀ , ਹਿਰਨੀ ਵਾਂਗੂੰ ਤਰਠੀ , ਪਸ ਸਹਿਤੀ ਦੇ ਵੀਨਦੀ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਸਾਹ ਨਾ ਪਾ ਵੱਸ ,ਸਹਿਤੀ ਹੋਲ ਕਰੇਂਦੀ
775
"ਹੀਰੇ ! ਤੂੰ ਪਰੀਈਂ ਤਰਠੀ , ਕੀ ਦਿੱਤੀ ਦਿਓ ਦਿਖਾਈ?
ਕੀ ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਭੂਤ ਵੰਜਾਨੀ , ਹਾਲ ਅਜਿਹੇ ਆਈ?
ਇਹ ਮੂੰਹ ਪੀਲ਼ਾ ਤੇ ਅੱਖੀਂ ਫਿਰਿਆਂ , ਕੁੱਵਤ ਰਹੀ ਨਾ ਕਾਈ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਸਹਿਤੀ ਮੁੰਡੇ , ਹਾਲ ਭਲੀਰੇ ਆਈ?"
776
"ਨਾ ਮੈਂ ਬੀ ਬੀ ! ਪਰਿਓਂ ਤਰਠੀ , ਨਾ ਦੇਵਾਂ ਤਰਾਸ ਦਿਖਾਇਆ
ਨਾ ਮੈਂ ਭੂਤ ਪ੍ਰੀਤ ਰਨਜਾਨੀ, ਤੇ ਨਾ ਕੋਈ ਮੈਨੂੰ ਸਾਇਆ
ਨਾ ਕੋਈ ਮੈਨੂੰ ਸਿਵਲ ਮਰੋੜਾ , ਨਾ ਕਹੀਂ ਮੱਝ ਸਤਾਇਆ
ਇਸ ਤੇ ਉੱਠੀ ਭਿੰਨੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ,ਬੇ ਮਹਿਰਮ ਨਜ਼ਰੀ ਆਇਆ"
777
ਤਾਂ ਸਹਿਤੀ ਵਿਹਲੀ ਉਠ ਖਲੋਤੀ , ਲੜੀ ਭਿਰਾਉ ਤਾਈਂ
" ਮੰਦਾ ਕੇਤੂ ਵੀਰਾ ਸਾਹਿਬਾ ! ਜਾਂ ਆ ਯੂੰ ਚੱਲ ਅਦਾਈਂ
ਉੱਠੀ ਵਣਜ , ਤੋਂ ਆਵਿਓਂ ਤਦੋਂ , ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸੱਦ ਸਾਹੀਂ "
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਉੱਠੀ ਚਲਿਆ , ਭੋਰਾ ਬੈਠੋ ਨਾਹੀਂ
778
ਗਿਆ ਖ਼ਾਨ ਆਪਣੇ ਘਰ ਤਾਈਂ , ਹੀਰ ਸਿਆਲ਼ੀ ਆਵੇ
ਬਾਹਰ ਹਟ ਖਲੋਤੀ ਛੋਹਰ , ਪਾਉਂ ਨਾ ਅੰਦਰ ਪਾਵੇ
ਕੰਧਾਂ ਪੱਟ , ਧਵਾਏ ਮੰਜੇ , ਲਾਹ ਉਛਾੜ ਧੂਹਵੇ
ਅੰਦਰ ਪਾਕ ਕੀਤਾ ਸਲੇਟੀ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਪਾਉਂ ਧੁਰਾਵੇ
779
ਤਾਂ ਦੋਵੇਂ ਅੰਦਰ ਰਹੀਆਂ ਲੋਕਾ, ਮਜਲਿਸ ਕਰਨ ਤੋ ਆਈਂ
"ਬੈਠ ਪਸੰਦ ਕਿਰਿਆਆਂ ਕੁੜੀਏ, ਕੋਈ ਮਤਾ ਪਕਾਈਂ
ਆ ਬਣੀ ਸਿਰ ਹੀਰੇ ਮੈਂਡੇ , ਸ਼ਰਮ ਸਾਈਂ ਗਲ ਪਾਈ"
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਸਹਿਤੀ ਭਾਰਾ ਚਾਇਆ , ਆਵਸ ਆਰਾਮ ਜੋ ਨਾਹੀਂ
780
"ਹੀਰੇ ਹਲਧਰ ਰਗੜ ਕਵਾਹੀਂ , ਬਾਹਰ ਦੋਵੇਂ ਵੰਜਾ ਹਾਂ
ਜਾ ਫ਼ਰੇਬ ਕਿਰਿਆਆਂ ਕੋਈ ,ਰਾਂਝੇ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਲਹਾ ਹਾਂ
ਘਣ ਚੱਲ ਕਟੋਰੀ , ਬਣੇ ਅਤੇ , ਅਸੀਂ ਜੋ ਤੁਧ ਅਖ਼ਾਹਾਂ
ਜੇ ਕਰ ਰਾਂਝੇ ਹੱਥ ਪਈ ਪਈ ਊਂ , ਸਹਿਤੀ ਆਖ ਤਦਾਹਾਂ"
