سدھراں سوچاں نوں ہَن عنوان دے
بھار ونڈے ایسا کوئی انسان دے
لوں لوں نوں جو تھیا تھیا دے نچا
جندڑی نوں اِنج دا ایمان دے
سرمدی رِیتاں نوں اگے ٹوریے
گاؤندا، نچدا، بولدا ایمان دے
ہیر دے وَیناں دا ربّا مُل پا
وقت نوں وارث جیہا ودوان دے
سچ دے ساگر نوں لہراں موڑ دے
فیر بُلھے شاہ جیہا بلوان دے
راہیں کوئی ماں تے نہیں بیٹھی ہوئی
سفر کرڑا، سفر دا سامان دے
زہر چونہ کُوٹیں اے سُنج دی دُھوڑ دا
رُسے نیں بدل، بھلی مسکان دے
واسطے حسنین دے رب العلی
سُن کے ہاڑے حسؔن جہے انسان دے
حوالہ: نیتی عشق نماز، حسن ملک؛ سانجھ لاہور 2009؛ صفحہ 55 ( ویکھو )
