تھرکدے پیراں توں
تِلکدیاں نظراں وچوں
اک بُھکھ بھٹکدی ہے
بُھکھ
جو جسم چوں ٹُر دی ہے
روح تک اُتر جاندی ہے
ہر دن، ہر رات چڑھے
ہر مہینے، ہر سال
ہر اتوار
ایہہ بُھکھ لشکدی ہے
تے ہور تِکھی ہوندی ہے
برفانی سرد ہواواں وچ
اگ برساؤندیاں راہواں وچ
ایہہ بُھکھ ٹُر دی ہے
اک موسم توں دوجے موسم تک
اک جسم چوں دوجے جسم تک
اک نظر توں دوجی تک
بُھکھ بھٹکدی ہے
بُھکھ ترسدی ہے
ٹِڈھ دی بُھکھ
روح دی بُھکھ
جسم دی بُھکھ
سفر کردی ہے
حوالہ: سُکّے پتے؛ صفحہ 42