بُوہے وچ سورج کھڑا ہے
در نہ ڈھو پچھا نہ کر
منیا کہ رات ہے کالی ہنیری
شوک دی سنسان تے پاگل ہوا
چفیرے جمیا ہے برف دا کوہ
فیر وی بُوہا نہ ڈھو
سڑک دے ویہڑے وچ
بھانبڑ بل رہیا ہے
منیا کہ
تلخیاں تے تہمتاں دا
بُوہے تک وگدا دریا
لہراں تے پہرہ بڑا ہے
نکر وچ دڑھ وٹ
چانن کھڑا ہے
اندر آون دے بُوہا نہ ڈھو
ٹھمک ٹھمک لوڑیاں دا گیت شور
بُوہا نہ ڈھو
بُوہے وچ چانن کھڑا ہے
حوالہ: سُکّے پتے؛ صفحہ 60