دیوا

راہ تے ہنیرا ای سی
تے پِنڈا ڈاھڈا اوکھا
ہتھیلی تے دیوا جگا
میں ٹُر دی رہی
چانن ونڈ دی
ہنیرے ڈنگدی
جدوں ٹُری تے چانن بتھیرا سی
کجھ مہک سی
ساہوی پدھری سوچ
سفر سکھاواں لگدا سی
وقت تُردا رہیا

شیشہ اودوں ثابت ای سی
چہرہ ایہڈا بے پچھان لگدا نئیں سی
پتہ نئیں کدوں
شیشے وچ تریڑ پے گئی
میں اپنی پچھان بُھل گئی
چہرہ اجنبی ہو گیا
ہتھیلی تے رکھیا دیوا بلدا رہیا
پر ہنیری ہر طوفان، برفباری وچ وی
میں ٹُر دی رہی
چانن ونڈ دی، ہنیرے ڈنگدی