جیہڑے مُکھڑے آجاندے نیں خواباں وچ

جیہڑے مُکھڑے آجاندے نیں خواباں وچ
پا جاندے نیں جِندڑی سخت عذاباں وچ

صاحباں سوہنی سہتی ہیر سیالاں دی
ایہ قصے نیں رہ گئے صرف کتاباں وچ

لہو دی لالی ویکھ کے وچ فضاواں دے
زردی جھلکن لگ پئی سُرخ گلاباں وچ

ہُن تے نیکی کرن توں وی جی ڈر دا اے
کھٹ لیا اے دوزخ اسیں ثواباں وچ

سردی گرمی سبھے پِچھے چھڈ جاوے
جد ویلا دھر لیندا اے پیر رکاباں وچ

اپنے آپ نوں بُھل جاون دا چارا اے
ہور بھلا کیہ رکھیا ہویا شراباں وچ

خواباں وچ وسیبا جیہڑیاں لوکاں دا
لنگھ جاندی اے شیدا عمر سُراباں وچ