ہر بندے نے اپنے آپ نوں کجیا اے

ہر بندے نے اپنے آپ نوں کجیا اے
ہر چہرے تے نقلی چہرہ سجیا اے

نظر جے آؤندا اپنا آپ بچا لیندا
پُھلاں دے وچ لُکیا خنجر وجیا اے

دھرتی اُتے جُھگیاں دے دل ڈولے نیں
امبر اُتے جد وی بدل گجیا اے

جِنی ودھدی اونی بُھکھ ودھاندی اے
دولت نال کدوں کوئی بندہ رجیا اے

میں رُکیا تے ساتھ کِسے نیں دِتا نہ
میں بھجیا تے نال زمانہ بھجیا اے

اس دے دم توں جگ نوں نفع خسارہ کیہ
جس درویش نے اس دنیا نوں تجیا اے

خلقت کِنی اوس کولوں تنگ ہووے گی
جس دی موت تے شیدا واجا وجیا اے