اسّیں شِکّر دوپہراں جائے
ساڈی ڈاڈھی دُھپ
سینے نِت سڑیندی
توں چھاواں دی عادی اڑیئے
ناں تینڈا پرچھاواں
سُکھاں دا سرناواں
نیڑے نہ توں ہوویں
میں سورج دی وانگر سَڑساں
شام ہوا تینڈے بُوہے گھلساں
میں جد آپے ڈھلساں
بُوہا کھول کے رکھّیں!
حوالہ: وینی لِکھیا دن، سانجھ؛ صفحہ 76 ( ویکھو )
