اُدھل جانی سوچ نوں
پتناں ہس کے تکیا
وچ سمندر
سرکڈھ چھلاں اپنا جُثہ ناپ رہیاں سن
وسوں باہری
تیز انھیری
دُھپ دا پنڈا ساڑ کے
نیلا بدل بن گئی
نھیرے دی بانہہ پھڑ کے
بدل اسماناں وچ اُڈن لگ پئے
پتن ویکھ کے ہسن لگ پئے
پل دو پل دی ایس اُڈاری نوں
مُڑ کے سبھ لبھن لگ پئے
