جج اور سپاہی دی لڑائی

گل کوئی وڈی نہیں سی جِدھے اُتے اڑ پئے
جج تے سپاہی دونویں آپے وچ لڑ پئے

جج بھنویں جج سی سپاہی نالوں کہٹ سی
سپاہی نوں کوئی جج اُتے پچھلا وی وٹ سی

جج نوں سپاہی نے زمین اُتے ڈھا لیا
اُتے اُدہے بیٹھ کے تے لماں اُنہوں پا لیا

جج نوں وکیل آکھن اک واری زور لا
پاسے نوں پرت نال کِسے طرح اُتے آ

اسیں دنے راتیں ہر پاسے تیرے ول آں
جیویں اسیں اج آں تے ایویں اسیں کل آں

سپاہی نوں سپاہی آکھن تیرا آج زور اے
ججاں تے وکیلاں دا ایہہ کانواں والا شور اے

انہوں اج گوڈے نال لا کے تے ٹہائیں رکھ
جناں زور لگدا تے اناں زور لائیں رکھ

بھنویں توں سپاہی ایں تے اوہ بھنویں جج اے
تیرے نال فوج دی وی عزت تے لج اے

سپاہی اُتے بیٹھ کے تے ہنجوں ہنجوں روندا جائے
پسینے اوہدے چُھٹ گئے تے نک منہ چوندا جائے

نالے رولا پاندا جائے میرا کوئی قصور نہیں
محلہ ساڈا اک اے تے گھر ساڈا دُور نہیں

سپاہی نوں یار کہن جج تیرے تھلے اے
رونا ہُن کیوں ایں ایہہ تیری بلے بلے اے

رونا میں اِس لئی آں جے ایہہ پلٹا کھا گیا
فیر کی بنے دا جے جج اُتے آ گیا

کہدی ہُن ڈبدی اے کہدا بیڑا پار اے
میریاں خیالاں وچ ساریاں دی ہار اے

لگدا اے دونواں نوں ایہہ اک گل بُھل گئی اے
رسی جیہڑی رب دی سی گلے وچوں کُھل گئی اے

کدا اج کدے اگے کی گلہ کرنا
کپڑا ای چھوٹا ہووے کتھ کتھ دھرنا

ساڈے ٹی وی ساڈا ایہہ تماشا روز دسدے
میرے جئے رون تے گوانڈی ساڈے ہسدے

گوانڈیاں نوں یا ربا ایخو جئی فوج لبھے
اپنیاں ججاں دے اوہ اسے طرحاں وٹ کڈھے

قانون دیاں ہر پاسے ہو جان بارشاں
فوجیاں دے جُثے توں وی مُک جان خارشاں

جج تے سپاہی دونویں بھائی بھائی ہو جان
فیر بھنویں دونوں اِک منجی اُتے سو جان