اندر دی تے اگ ندیدی ٹھاری گئی بھکھ پر ایناں اکھیاں دی نہیں ماری گئی رُکھ دی ذات وی ہو اج بے اتباری گئی سنگھنی چھاں چوں تِکھڑ دھپ نتاری گئی دے کے دھونس ڈراوا ڈنڈے ،بوٹاں دا قوم ہمیشاں ڈنگراں وانگوں چاری گئی پیروں اٹھدی مٹی وی پخ اٹھدی اے جس ویلے وی گِدّے وچ اوھ ناری گئی چن،تارے، جگنو ، ہاسہ توں، میں اتھرو انور پُج کے وچھڑن رات شنگاری گئی
