اُٹھ دُلیا کلیان بھخا

آوے دُلیا پایئے ہنیر
انج نہیں ہونی کوئی سویر
شاہ حسینا اساں لُوماں لائیاں

ہائے ربّا! وت جمن ہوسی؟
جمسوں سولاں وانگوں
رج رج پھلاں نال بھریسوں
نک نک ساہ خشبو سوگندھی
ہے سائیاں اساں
لوماں لائیاں
اتے کتے اپنے ای لوک
ہن بیٹھے کاہدے سوگ
ہنگلا وچ لہندے جاندے یُگ اساڈے
اُٹھ دُلیا کلیان بھخا!
دھواں سنگھ پھڑے تے اکھاں تھیون لال
من منگے مادھو لعل
اتے پایئے فیر دھمال، ہُنگلا تے مُکے
ساہ سُکے تاں، سُکے، پیریں بنھ گھنگھرو دا شور
تے رج جندڑی نوں کھور
تاناں اِنج آوے، تے اِنج بانافیر جاوے
اساں لُو ماں لائیاں شاہ حسینا
ساہنوں لوئی تیک اپڑا
دُلے دا فیر ہتھ چا منگیئے
آ دُلیا کلیان بھخا