دل نگری وچ سے سے پریاں سمھ کے بیٹھیاں ہوئیاں
جیکن سُنجیاں ماہلاں وچ تصویراں ٹنگیاں ہوئیاں
ڈھولے اُتے پئیاں نظراں مُڑ کے فیر نئیں آئیاں
اجے تک نیں ساڈیاں اکھیں یار ونجاتیاں ہوئیاں
رات نماشاں پِچھو ساڈے بُوہے پھیر چُھڑیندی
سورج چھوڑ کے ویندا ساڈیاں باریاں لتھیاں ہوئیاں
ساہناں اُٹھ کے پگ اساڈی پیراں تلے رولی
پُتر وِٹّر گئے اساڈے، دِھیاں چنڈِیاں ہوئیاں
دھرتی نال دھرو کریندیاں اسیں مُول نہ ڈر دے
انجے تے نئیں ساڈیاں شکلاں ڈِنگیاں چِبیاں ہوئیاں
کتھو ونج پھرول کے پڑھیے ماں بولی دے اکھر
ورقہ ورقہ نِکھڑیا ہویا، جِلداں پاٹِیاں ہوئیاں
قابل سائیں! کیوں اسانوں بول کے دَس نہیں سگدا
جیہڑیاں گلاں اکھیاں دے وچ ڈھولے مِتھیاں ہوئیاں
دنداں تھلے، کُوڑاں دے دھرکانو چِتھے ہوئے
قابل سائیں! ہتھ ہتھ ساڈیاں جِبھاں ودھِیاں ہوئیاں
حوالہ: اپار، سانجھ؛ صفحہ 59 ( ویکھو )
