نکے ہوندے
دنداں نے ہاسے تے چک وڈھیا
میں پنڈے ہیٹھ لک گئی
پئو دے شریک میرے اتوں لنگھ گئے
ماں بھل گئی سی
میری جیبھ تے کوئلہ رکھنا
۔
میں اسماناں توں وی بھارے سفنے جمے
غلام ہواواں نے رستہ ڈھکیا
میں کالی ہنیری بن گئی۔
ماں ہوڑ ہوڑ کے جناں مینوں میرے پنڈے واڑدی
میں پچھل پیری بن جاندی تے
گلیاں محلے
ٹپ دی
نچدی پھر دی
۔
اک دن شاماں نوں
پکی ہانڈی کوئلیاں تے روڑھ کے
میں اپنے پنڈے وچوں نس پئی
ماں فیر بھل گئی
مینوں صبر چونگھانا
