تیکوں گھتاں گھول وِچھوڑے آ میڈی کیوں نی جان چُھڑیندا
نہیں سُکھ دی نندر نصیب تھئی وَدّیں جنگلاں وچ رُلویندا
سسّی شہر بھنبھور دی وارث کوں پِیں اَوکھی موت مَریندا
اُتھ آ شاکؔر برباد کیتی جِتھ پاٹنی کوئی نِیں ڈیندا
حوالہ: کلیاتِ شاکر، گفتگو پبلی کیشنز اسلام آباد؛ صفحہ 148 ( ویکھو )
