ڈھے جاندے نے آساں والے جہڑے محل اُساراں میں
اک واری اوہ مِل جاوے تے دل دا بھار اُتاراں میں
اکھیاں وچوں ساون وسے دل دے ڈھیندے ڈھارے تے
آساں والیاں تھمیاں دے کے اوہو پھیر کِھلاراں میں
اندرو اندری کھاندا جاوے مینوں درد حیاتی دا
دن لنگھ جاندا یاد اوہدی وچ کیکن رات گزاراں میں
چپّ چپیتے پیڑاں سئیاں ہوکے ہاواں دل وچ رہیاں
مُکدی نہیں ایہ تانگھ دلے دی کندھیں ٹکراں ماراں میں
مان جِنھاں تے کیتا سی میں دیکھ لیا اے اُنھاں نوں
ایہ دنیاں اک گندلا پانی کیویں صدف نتاراں میں
