یاد تیری وچ دن کٹ جاندا رو رو کٹدی رات
ہنجھو بن کے وسدی رہندی اکھاں چوں برسات
جیوندی جانے ہر کوئی کہندا سبھ کجھ تیرا تیرا
مردے ہوئے نوں کوئی نہیں دیندا ساہواں دی سوغات
اُچی ساہ وی لے نہیں سکدے شہراں دے وسنیک
چارے پاسے بندھناں لائی چوراں وانگوں جھات
مان ہسن دا کدی نہ کریئے اہ ڈھلدا پرچھاواں
یوسف دا ملّ اٹی پیندا تیری کی اوکات
وانگ شریکاں آڈھا لاویں لکھاں لیکاں نال
بُھلّ جانا اے سبھے کجھ جد موت نے ماری جھات
دکھّ ونڈاون والے صدف دیسوں گئے پردیس
کر تیاری جان دی توں وی چھڈّ ہن قلم دوات
