غیراں دے دُکھّ آپنے اُتے جردے رہے
غم دے بدل ساڈے ویہڑے وڑدے رہے
سوں گئے نے اجّ پاہرو ساڈی قسمت دے
جِتّے ہوئے ساں پھیر وی بازی ہردے رہے
دِل دے کُھوہ چوں ٹِنڈاں خالی آئیاں نے
ہنجھوآں دے کھالاں چوں چلیاں بھردے رہے
اسیں تاں اوہ تارے آں ٹُٹے امبراں توں
باہر کسے دے کمّ آئے نہ گھر دے رہے
تیری اوہ مثال اے صدف زمانے وچ
لوہا بن کے لکڑ دے نال تردے رہے
