سیانے

میرے دل دی لگی نوں کوئی نہ جانے
تھکے نبض ٹوہ ٹوہ ہزاراں سیانے

ہجر دے وچھاؤنے ایہہ سولاں دی سیجا
میرے وانگ ہے کوئی جو ہسّ ہسّ کے مانے

مہینوال مرزا ایہہ پنوں جاں رانجھا
مرے عشقَ اگے ایہہ جاپن اننجانے

مرے خاکے اکو ہجر دی کٹاری
جرے جیوندے جی جو اوہنوں جگّ جانے

میں ہتھیں جلائی شمع سڑن بدلے
کیا ریس کرنی پتنگے نمانے

کدوں عشقَ دی اگّ دبدی دبایاں
جے ہساں تاں چمکن ہزاراں ٹٹاہنے

نہیں چاہ مینوں کنارے لگن دی
چراگی نے غیرت دی منگدے مہانے

اوہناں نوں میں پوجاں جو راہیں نے ڈبے
دِیا اوہناں اتے جو پہنچے ٹکانے

وگاڑے گی کی اگّ دوزخ دی میرا
کدوں سکھ بہشتاں دے عاشق نے مانے

جیوندا ہاں اس سرڑ دے میں سہارے
کہے نہ کوئی ہار منّ لئی فلانے