بڑا سادہ جیہا انسان ہے
انسان ہے ایپر
اوہ میری نظر وچ
مانکھتا دی شان ہے ایپر
نہ لالچ سرگ دا اُسنوں
تے بھے نرکاں دا کھاندا نہیں
میں اوسنوں پیار کردا ہاں
کسے وڈے دی، اوہ چھوٹا
خوشامد کر نہیں سکدا
کسے ماڑے تے دھکہ ویکھ ہندا
جر نہیں سکدا
بناں کارن، کسے چنگے برے دا
دل دکھاندا نہیں
میں اسنوں پیار کردا ہاں
بڑا پکا ہے اوہ
کچھ اپنے متھویں اصولاں 'تے
مگر شردھا نہیں
آپے بنے بھیکھی رسولاں تے
کہے کوئی لکھ اوسنوں
اک وی دل تے لیاندا نہیں
میں اوسنوں پیار کردا ہاں
اوہ مندے دھرم
پر اوہ دھرم لوکاں توں نیارا اے
نہ جھگڑا ور سراپاں دا
تے نہ پناں دا لارا اے
ہے اکو اندروں باہروں
کدے شکلاں وٹاندا نہیں
میں اوسنوں پیار کردا ہاں
اوہ نیکی تے بدی دو شبد
سن سن کے نہ گھبراندا
جے کچھ چنگا کرے
لیڈر بنن لئی شور نہیں پاندا
تے جے ہو جےَ گناہ
تاں پردیاں دے وچ لکاندا نہیں
میں اوسنوں پیار کردا ہاں
نہ ڈھاہ ککھاں دیاں کلیاں
دھرم مندر بناندا اے
نہ لیراں پاٹیاں دھوہ کے
چندوئے ای چڑھاندا اے
تے کھوہ مزدور دی روٹی
اوہ کدھرے جگّ لواندا نہیں
میں اوسنوں پیار کردا ہاں
اوہ بہتی پھیر مالا
ربّ نوں حیران نہیں کردا
تے اپنے بھجن دے بل
کسے توں تاوان نہیں بھردا
اوہ اپنی پارسائی دا
کسے تے رعب پاندا نہیں
میں اوسنوں پیار کردا ہاں
سفارش سن کے بخشو،
اسنوں لائی لگّ نہیں مندا
اوہ اوسنوں اک دھڑے دا
رشوتی
جاں ٹھگّ نہیں مندا
اسے لئی، بھلّ کرکے
سکھنا سکھ، بخشواندا نہیں
میں اوسنوں پیار کردا ہاں
نہ اوہ شیطان ہے،
نہ دیوتا بن کے وکھاندا اے
کتے گھٹّ پی بہے
تاں پی کے نہ مندر چ جاندا اے
کہو
کافر ہے اوہ
پر بھیکھ سنتاں دا بناندا نہیں
میں اوسنوں پیار کردا ہاں
کدے اوہ اپنی محنت توں ودھیرے
دات نہیں منگدا
تے اپنا حق
طاقت نال وی لینو نہیں سنگدا
ہے سیتل بے نیاز اتنا
کتے پلہ پھیلاندا نہیں
میں اوسنوں پیار کردا ہاں
