دوست

ناگاں دی نگری
جاں اِک اِکہلی
بُت زہر و زہر بھرے

اَکھاں چ ریتاں
ریتاں چ اتھرُو
زَخماں دی تریہہ نہ مُکّے

میں تیرا ہاسہ
تُوں مینوں رولیں
بُھل ہوئی تینوں مِلے

دل تیرا کُوفہ
اَدھ رات ویلا
رَب ای جو تینوں پُچھے

بے درد راہواں
کیویں گُزاراں
ساہواں توں بھارے سمے

سَے کوہاں پَینڈا
عُمراں توں وَدھیئا
دُوری نالوں دُور وے

بُھل ساڈی پَل پَل
یادوں نہ ہَٹدی
افسوس ہر ساہ اُتے

کِس نوں وِکھاواں
سوچاں دے جالے
لفظاں دے وال کُھلے

ناگاں دی نگری
دِل دے اُجاڑاں
زہراں دے پُھل کالڑے