مہئیں ٹرن نہ باجھ رنجھیٹڑے دے
بھوئے ہوئی کے پِنڈ بھجائیونیں
پٹ جُھگیاں لوکاں نوں ڈِھڈ مارن
بھانڈے بھن کے شور گھتائیونیں
پُوشل چائی کے بوتھیاں اُتانہہ کر کے
شو کات تھی دُھملا لائیونیں
لوکاں آکھیا رانجھے دِی کرو منت
پیر چم کے آن جگائیو نیں
چشمہ پیر دی خاک دا لا متھے
وانگ سیوکاں سخی منائیو نیں
بھڑ تھو ماریو نیں دوالے رانجھنے دے
لا ل بیگ دا تھڑا پجائیونیں
پکوان تے پنیاں رکھ اگے
بھولو رام نوں خوشی کرائیو نیں
مگر مہئیں دے چھیڑ کے نال شفقت
سِر ٹمک چاء چوائیو نیں
واہو واہی چلے راتو رات کھیڑے
دےنہہ جائیکے پِنڈ چڑھائیو نیں
دے چُوری تے کھچڑی دیاں ست بُرکاں
نڈھا دیورا گود بہائیو نیں
اگوں لین آئیاں سیاں ووہٹڑی نوں
جے توں آندڑی وے ویرا گائیو نیں
سِروں لاہ ٹمک بھورا کھس لیتا
آدم بہشت تھیں ویکھ تراہیو نیں
وارث ؔ شاہ میاں ویکھ قدرتاں نی
بُھکھا جنتوں روح کڈھائیو نیں
