اساں محنتاں ڈاہڈیاں کیتیاں نی
انی گنڈئیے ٹھیھڑیے جٹیے نی
کرامات فقیر دی ویکھ ناہیں
خیر رب تھوں منگ کپتیے نی
کن پاٹیاں نال نہ ضد کیجے
انھے کھوہ وچ جھات نہ گھتیے نی
مستی نال تکبری رات دینہے
کدی ہوش دی اکھ پرتیے نی
کوئی دُکھ تے درد نہ رہے بھورا
جھاڑا مہر دا جنہاں نوں گھتیے نی
پڑھ پھوکیے اک عزمت سیفی
جڑ جن تے بھوت دی پٹیے نی
تیری بھابی دے دکھڑے دور ہوون
اسیں مہرجے چا پلٹیے نی
مونہوں مِٹھڑا بول تے موم ہو جا
تِکھی ہو نہ کملیے جٹیے نی
جاندے سب آزار یقین کر کے
وارثؔ شاہ دے پیر جے چٹیے نی
