231
"ਮਾਏ ਨੀ ਚਾਕ ਲੱਧੂ ਈ , ਨਿੱਤ ਉਠਿ ਮੱਝੀਂ ਚਾਰੇ
ਬਰਕਤ ਜੀਂ ਦੀ ਘਾਹ ਨਾ ਸਕੇ , ਮੱਝ ਨਾ ਕੱਟੀ ਹਾਰੇ
ਰੋਰਾ ਮੂਲ ਨਾ ਲੱਗੇ ਕਦਾਹੀਂ , ਸਾਵਣ ਦੱਸਣ ਫੁਹਾਰੇ
ਅਜਿਹਾ ਚਾਕ ਲੱਧੂ ਈ ਮਾਏ ! ਅੱਗੇ ਬਖ਼ਤ ਤੁਹਾਰੇ"
232
ਰਾਂਝਾ ਆਇਆ ਝੰਗ ਸਿਆਲੀਂ ,ਮਿਲਿਆ ਚੂਚਕ ਤਾਈਂ
ਚੂਚਕ ਖ਼ਾਨ ਸੱਥ ਵਿਚ ਬੈਠਾ, ਆ ਰਾਂਝੇ ਧੋਣ ਨਿਵਾਈ
ਸਭੇ ਸਿਆਲ਼ ਪੁੱਛਣ ਉਠ ਲੱਗੇ , ਕਿਧਰੋਂ ਆ ਯੂੰ ਭਾਈ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਤਾਂ ਚੁੱਪ ਕੇਤੂ , ਰਾਂਝੇ ਢੋਹ ਜੋ ਲਾਈ
233
"ਆਖ ਸੁਨੇਹੇ ਪਾਂਧੀ ਮੀਕੋਂ , ਤੋਂ ਆ ਯੂੰ ਕਿਹੜੇ ਥੀਹੋਂ
ਸਭ ਸੰਦੇਸਾ ਦੇਸਾਂ ਲੱਗਾ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਜ਼ਰਾ ਜਲੀਹੋ
ਪੇਟੋਂ ਭੁੱਖਾ , ਤਰੀਹੋਂ ਆਜ਼ਿਜ਼ , ਆਇਆ ਦੇਹੋਂ ਬਦੀਹੋਂ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਚੂਚਕ ਸੱਦ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਹੀਰੇ ਪਾਣੀ ਦੇਹੋ"
234
"ਲੱਗੇ ਦੁੱਧ ਤੇ ਨੰਗੇ ਮੱਖਣ , ਬਾਬਲ ! ਮੈਂਡੇ ਕੋਲ਼ ਨਾ ਕੋਈ
ਬੱਤੀਆਂ ਕਿਤੇ ਬਹੁਤੇ ਫਿਰਦੇ , ਆਉਣ ਮਹੀਂ ਨਾ ਹੋਈ
ਜੂਠਾ ਮਿੱਠਾ ਟੱਕਰ ਬਹੁਤਾ , ਕਮੀ ਨਾਹੀਂ ਕੋਈ
ਅੰਦਰ ਭੇਜ ਦੇਹੋ ਤੁਸੀਂ ਹਨ , ਜੇ ਬਾਹਰੋਂ ਆਇਆ ਕੋਈ "
235
ਅੱਗੇ ਹੀਰਨੇ ਚੋਰੀ ਕੱਟੀ , ਅਤੇ ਖੰਡ ਰਲਾਈ
ਰਤਾ ਪਲੰਘ ਵਿਛਾਇਆ ਛੋਹਰ , ਘੱਤ ਸਫ਼ੈਦ ਤਲ਼ਾਈ
ਘਿਓ , ਮੈਦਾ ਤੇ ਸ਼ੁਕਰ ਰੋਟੀ , ਦੁੱਧ ਮਲ਼ਾਈ ਪਾਈ
ਪੱਖਾ ਲੈ ਕਰ ਹੱਥ ਖਲੋਈ , ਰਾਂਝੇ ਨੂੰ ਖਲੋ ਲਾਈ
236
ਪੂਣੀ ਤੇ ਧਰ ਪੂਣੀ ਲੋਕਾ, ਸਲੇਟੀ ਸ਼ਗਨ ਕਰੇਂਦੀ
ਲੱਸੀ ਹੱਥ ਤੇ ਪਾਏ ਬੂੰਦਾਂ , ਪਲੋ ਗੱਲ ਪਈਨਦੀ
ਲੋਹੇ ਮੇਖ਼ ਜ਼ਹਾਜ਼ ਚਮਬੀੜੀ ਏ ਮੈਂ ਰਈਅਤ ਤੈਂਡੀ
ਲਿਜਾ ਮੈਂਡੀ ਤੁਧ ਗੱਲ ਰਾਂਝਣ , ਮੈਂ ਸਦਕੇ ਤੇਥੋਂ ਵੀਨਦੀ
237
"ਤਖ਼ਤ ਹਜ਼ਾਰਾ ਰਾਂਝਿਆਂ ਵਾਲਾ , ਮੈਂ ਚੱਲ ਤਥੋਂ ਆਇਆ
ਜ਼ਾਤ ਰੰਝੇਟਾ, ਨਾਸ ਧੀਦੋ , ਮਾਜ਼ਮ ਸੁਣਦਾ ਜਾਇਆ
ਮਾਜ਼ਮ ਮੋਇਆ ਮੋਹਾਬਾ ਚੁੱਕਾ , ਭਾਈਆਂ ਬਹੁਤ ਦਿਖਾਇਆ
ਮਾਰਨ ਕਾਰਨ ਮਤਾ ਕੇਤੂ ਮੀਨ , ਮੈਂ ਤੱਕ ਤੁਸਾਂ ਨੂੰ ਆਇਆ
238
" ਚੰਗਾ ਕੇਤੂ ਆ ਯੂੰ ਮੈਂ ਥੇ, ਅੱਖੀਂ ਅਤੇ ਰਖਾਈਂ
ਅੱਠ ਘੋੜੇ ਮੈਂ ਤੀਕੋਂ ਦੇਵਾਂ , ਔਰ ਮੱਝੀਂ ਤੇ ਗਾਈਂ
ਦੇਸਾਂ ਖੂਹ ਸਿਲਾਬੇ ਬਣੇ , ਦੇਵਾਂ ਕੁੱਤੀ ਵਾਹੀਂ
ਆਪੇ ਗੱਡਤੇ ਆਪੇ ਚਾਈਂ , ਹਾਕਮ ਵੇਖਣ ਨਾਹੀਂ
ਭਲਾ ਕੇਤੂ ਈ ਜੇ ਤੂੰ ਆ ਯੂੰ , ਰਾਜ਼ੀ ਹੋਏ ਅਸੀਂ ਆਹੀਂ
ਉਹ ਜਬ ਸਭਸੇ ਦੇਵਨ ਜੋਗਾ, ਕਿਸੇ ਅੜਨਦਾ ਨਾਹੀਂ
240
"ਸੁਣਾ, ਰੱਪਾ , ਮਾਲ ਖ਼ਜ਼ੀਨਾ , ਢੱਕਣ ਸੁੱਤੇ ਪਾਹੀਂ
ਤੂੰ ਸਭ ਕੁਛ ਹੈਂ ਦੇਵਨ ਜੋਗਾ ,ਕਿਤੇ ਅੜਨਦਾ ਨਾਹੀਂ
ਜੋ ਮਨਗਸਾਂ ਸੋ ਦਿਸੇਂ ਤੋ ਨਹੀਂ , ਜਾਤਾ ਸਹੀ ਅਸਾਹੀਂ
ਜੇ ਤੋਂ ਰਾਜ਼ੀ ਰੱਖਣ ਅਤੇ , ਤਾਂ ਮੱਝੀਂ ਦਿਓ ਚੁਰਾਹੀਂ "
