See this page in :
ਵਾਰੋ ਵਾਰ ਲਗੇ ਗੁਫ਼ਤਗੂ ਕਰਨੇ,
ਆਹੇ ਯਾਰ ਜੋ ਸੁਘੜ ਸੁਜਾਨ ਮੀਆਂ ।
ਕੋਈ ਇਲਮ ਤੌਹੀਦ ਦਾ ਕਹੇ ਨੁਕਤਾ,
ਕੋਈ ਸ਼ਰਾ ਦਾ ਖੋਲ੍ਹ ਬਿਆਨ ਮੀਆਂ ।
ਕੋਈ ਕਹੇ ਸਰੋਦ ਪ੍ਰੇਮ ਵਾਲਾ,
ਕੋਈ ਦੇਇ ਬੈਠਾ ਤਾਰ ਤਾਨ ਮੀਆਂ ।
ਕੋਈ ਕਹੇ ਖ਼ੁਦਾਇ ਦੀ ਕਸਮ ਮੈਨੂੰ,
ਮੇਰਾ ਯਾਰ ਹੈ ਦੀਨ ਈਮਾਨ ਮੀਆਂ ।
ਕੋਈ ਗੱਲ ਸੁਣਾਂਵਦਾ ਆਸ਼ਕਾਂ ਦੀ,
ਕੋਈ ਘੱਤ ਦਿੰਦਾ ਘਮਸਾਨ ਮੀਆਂ ।
ਓੜਕ ਕਰਨ ਸਵਾਲ ਕਮਾਲ ਮੈਨੂੰ,
ਗੱਲਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਪੁਣ ਛਾਨ ਮੀਆਂ ।
ਆਖਣ ਸੋਹਣੀ ਤੇ ਮਹੀਂਵਾਲ ਵਾਲਾ,
ਕਰੋ ਕੁੱਲ ਬਿਆਨ ਅੱਯਾਨ ਮੀਆਂ ।
ਫ਼ਜ਼ਲ ਸ਼ਾਹ ਕਿੱਸਾ ਅਲਫ਼ੋਂ ਯੇ ਤੀਕਰ,
ਕਰੋ ਸ਼ਿਅਰ ਪੰਜਾਬ ਜ਼ੁਬਾਨ ਮੀਆਂ ।
ਫ਼ਜ਼ਲ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ
- ⟩ ਅਫਾਤਾਂ ਦਾ ਮਾਸ ਖਾਣ ਨੂੰ ਆਉਣਾ ਤੇ ਲਾਸ਼ ਦਾ ਬੋਲਣਾ 111
- ⟩ ਅਖ਼ੀਰੀ ਵਾਕ 121
- ⟩ ਇਕ ਦਿਨ ਮੱਛੀ ਨਾ ਮਿਲਣ ਤੇ ਪੱਟ ਚੀਰ ਕੇ ਕਬਾਬ ਬਣਾ ਕੇ ਲੈ ਜਾਣਾ 94
- ⟩ ਇਲਮ ਦਾ ਕਮਾਲ 49
- ⟩ ਇੱਜ਼ਤ ਬੈਗ ਦਾ ਮਹਿਫ਼ਲ ਲੁਗਾਣਾ 59
- ⟩ ਇੱਜ਼ਤ ਬੈਗ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ਲਾਹੌਰ ਥੀਂ ਕੋਚ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਗੁਜਰਾਤ ਠਹਿਰਨਾ 58
- ⟩ ਇੱਜ਼ਤ ਬੈਗ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਤੇ ਪਿਓ ਦਾ ਉਦਾਸ ਹੋਣਾ 53
- ⟩ ਕਲਾਮ ਮਾਂ 74
- ⟩ ਕਿੱਸੇ ਦਾ ਮੁੱਢ 11
- ⟩ ਕਿੱਸੇ ਦੀ ਉਥਾਨਕਾ 5
- ⟩ ਫ਼ਜ਼ਲ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਸਾਰੀ ਕਵਿਤਾ