گھر دا ویڑھا

دو کرسیاں
اک میز
کافی دے کپ
بھرے بھرے
ڈَلھدے
گھر دا ویڑھا
ہری ہری گھا
کوئی واڑ نہیں
تیری دھرت جڈا
میرا ایہہ ویڑھا بن جاوے
کولوں لنگھدے راہی
چھاواں جیہیاں جھاڑیاں
رنگ برنگیا چڑیاں
پُھدکدیاں
میرے جذباتاں دیاں
ترجمانی کر دیاں
دُور دھرت تے امبر ملدے
چڑھ رہیا سورج
میرے ول کرناں بھیجدا
بند اکھاں، سورج ول مونہہ
نگھیاں جیہیاں کِرناں
جیویں ہزاراں چُمناں دی بوچھاڑ
جان جاندی ہاں
کیوں سورج، سورج دیوتا ہے؟
کسے ایہو جیہے پل ہی
کسے دیوانے دا خیال رہیا ہووے گا

تے پھر کسے یگ وچ
کسے ہور عاشق نے
تصور وچ
کونارک دا مندر
چتریا ہووے گا
کسے ایہو جیہے پل ہی

ایہناں جاگدیاں جاگدیاں
ایہہ کِرناں دا جھرمٹ
میرے جُثے دے آلے دوآلے
ربا ! اینی سوہنی سویر لئی
تیرا لکھ لکھ شکر!
تیرا لکھ لکھ شکر!!