میری اک کوِتا گواچی

اج میری اک کوِتا گواچی
سوہنیا اج توں میرے نال گل نہ کیتی
سو میری اج اک کوِتا گواچی
ریشم ورگی کُولی، رسماں نال دھوتی
شہد وانگر مٹھی، رنگاں نال نہاتی ہوئی
میری اک کوِتا گواچی

میں تیرے چیتے چ تاں سی
توں کجھ کہنا وی چاہیا سی
ہواواں توں میں تیرے دل دیاں
دھڑکناں سُن لئیاں سن
تیرے دل دے جذباتاں نوں دُھپاں وی چُم آئیاں سن
تے پھر ایہناں دُھپاں نے
تیرے سارے حرف میرے پنڈے تے اُکرا دتے سن
راتیں چن نے وی

تیریاں اکھاں چوں
میرے لئی تیرا پیار سنیہا پڑھ لیا سی
تے پھر چن دیاں رشماں نے
مینوں چُم چُم سارے سنیہے دے دِتّے سَن
پر پِھر وی سجناں
میری اک کوِتا گواچی
کیوں کہ توں میرے رُو برُو نہ ہو سکیا