اوہدے آل دوالے لگیاں بوراں نے
نہیں تے دیس چ دسو کاہدیاں تھوڑاں نے
لوں لوں میرا پیڑاں دے نال بھریا اے
میری اکھّ وچ اتھرو لکھّ کروڑاں نے
سمجھ نا آئی سڑکاں سِدھم سِدھیاں سی
پر کیوں لوکاں وِنگیاں کیتیاں ٹوراں نے
شہر میرے چوں توں کی گند مکاؤنا اے
ایہہ تے ایویں سُکیاں تیریاں پھوڑاں نے
اسماناں ول ایویں تُھکی جاناں ایں
دسّ کھاں لگیاں تینوں کہڑیاں جوڑاں نے
جے توں آپنی گلّ دے اُتے سچا ایں
دسّ پھیر تینوں لگدیاں کاہنوں کوڑاں نے
ہُن توں آپنی من مرضی نہیں کر سکدا
ہُن ارشد دے ہتھ وچ تیریاں ڈوراں نے
