سناؤ گیت خوشیاں دے سجاؤ محفلاں یارو
لگاؤ اُجڑے دیڑھے چ فیر توں رونقاں یارو
تُسیں مایوس نہ ہوو کرو کجھ حوصلہ اُٹھو
کہ بندہ پہنچدا اے منزل تے کھا ٹھوکراں یارو
ایہہ بگلے بھگت فیر پھر دے نیں اوسے جھیل دے کنڈھے
ہے دل وچ کھوٹ ایہناں دے، نیں شکلاں بھولیاں یارو
ایہہ کُلی اپنی آپ ہی کدھرے پھوک نہ سُٹنا
دل وچ سانبھ کے رکھو ایہہ لاٹاں اگ دیاں یارو
ایہناں دا دھرم ہے کیہڑا ایہناں دی ذات ہے کیہڑی
فضا اندر جو چیخاں دُور تک ہُن سُندیاں یارو
اسیں دھرتی توں امبر تک بشک طے کر لیا رستہ
دِلاں وچ اپنے ایپر نیں ودھیاں دُوریاں یارو
گواہی دے رہے نیں زخم تے اوس شخص دے ہنجو
کہ جھلیاں اوس نے جیون چ بڑیاں اوکڑاں یارو
نہیں سی کنگ نوں معمول جو منڈپ سجاؤندے نیں
کہ خود لُٹن گے اوہی شخص سجیاں ڈولیاں یارو
حوالہ: چونویاں غزلاں؛